Hij verdwijnt niet!
Heerser boven alle machten en krachten
Het is een wat merkwaardige zondag, de zondag Exaudi, hoor, de zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren. Is Jezus nu vertrokken van de aarde naar de hemel? En wat betekent dit voor de gelovigen die vrezen dat ze zonder steun zijn achtergebleven? Zo denken we vaak. We begrijpen het niet goed, want het ligt allemaal anders! Jezus is opgenomen in de hemel om er juist voor ons allemaal te zijn.
Zondag Exaudi is de zondag na de Hemelvaartsdag. Exaudi is Latijn voor “Hoor!” en komt hier uit Psalm 27:7, waar staat: Hoor, Heer, hoe ik roep”.
Jezus is teruggekeerd naar de Vader en wij zijn achtergebleven. Wij voelen ons een beetje alleen, verweesd. Daarom wordt deze zondag ook wel ‘Wezen-zondag’ genoemd.
Psalm 27:2
Eén ding slechts kan ik van de Heer verlangen,
dit ene: dat zijn gunst mij eenmaal geeft
Hem dagelijks te loven met gezangen,
te wonen in zijn huis zo lang ik leef!
Hoe lieflijk straalt zijn schoonheid van omhoog.
Hier weidt mijn ziel met een verwonderd oog,
aanschouwende hoe schoon en zuiver is
zijn licht, verlichtende de duisternis.
Lezing
Waar wij de Hemelvaart van Christus zien als een verdwijnen van Christus uit onze wereld legt Paulus aan de gelovigen in Efezië uit dat met zijn Hemelvaart Christus de plek heeft ingenomen als heerser boven alle machten en krachten en dat Christus hiermee juist zijn plaats inneemt als het hoofd van zijn kerk voor alle tijden en alle plaatsen.
Horen we wat Paulus schrijft.
Efeziërs 1:20 b – 23
God wekte Jezus op uit de dood
en gaf hem in de hemelsferen
een plaats aan zijn rechterhand,
hoog boven alle hemelse vorsten en heersers,
alle machten en krachten en elke naam die genoemd wordt,
niet alleen in deze wereld maar ook in de toekomstige.
Hij heeft alles aan zijn voeten gelegd
en hem als hoofd over alles aangesteld,
voor de kerk, die zijn lichaam is,
de volheid van hem die alles in allen vervult.
Overdenking
De meeste mensen verlangen naar iets, dat onze wereld mooier, kleurrijker en geweldiger maakt. Het verlangen daarnaar is in deze Coronatijd alleen nog maar groter geworden. Saai en inhoudsloos lijkt een leven, dat uiteindelijk zal stranden in een kille dood.
Veel mensen, die niets meer hebben met een verlangen naar een “hiernamaals” trachten dit in dit leven al te bereiken. De televisiereclame speelt hier ook op in. Zonnige stranden met palmen ergens aan de stranden van Zuid-Spanje of bij de Caraïbische eilanden en onbegrensde rijkdom als levensdoel worden ons voor de ogen gespeeld.
Toch speelt er bij ieder mens wel iets van een verlangen naar dat wat komen kan, een rol. “Zij heeft het nu goed,” hoorde ik een bewust ongelovige vrouw zeggen over haar net in ons midden overleden moeder.
Koning Salomo bouwde in Jeruzalem een tempel om iets van die hemel naar ons toe te halen. Een gebouw met een allerheiligste plek, waarvan het zeker was: Daar was God. En niet alleen Salomo.
Veel kunstenaars hebben zowel met hun architectuur als ook met hun schilderingen geprobeerd, de aanwezigheid van God in kerken en kathedralen vorm te geven. Antoni Gaudi heeft met zijn kerk van de heilige familie (Sagrada Familia) in Barcelona en zijn naar boven uitstrekkende torens aan vele mensen niet alleen invulling gegeven aan hun architectonische interesses maar vooral aan hun religieuze gevoelens.
En Michelangelo heeft met zijn beschildering van het plafond in de Sixtijnse kapel de schepping van de mens vorm willen geven aan Gods aanwezigheid in de schepping.
Een lege hemel is een beeld, die ik nog nergens tegen gekomen ben. Een hemel zonder licht, warmte, liefde, geluk, ja zonder God kan en mag niet bestaan.
In veel religies wordt die hemel verbonden met menselijke prestaties: met moed en kracht in de oorlog of met goede werken voor God of de goden van de verschillende godsdiensten.
Ook de eerste christenen, de discipelen hadden voorstellingen van een soort beleving met God en alles wat daarmee samenhing, warmte, liefde, genade en geborgenheid. Zij beleefden dat in de nabijheid van Jezus Christus.
Zo was hun verdriet en hun verbijstering groot, toen dat werd afgenomen door de dood van Jezus aan het kruis. En des te groter was hun vreugde op die Paasmorgen, toen het graf leeg was en Hij aan de vrouwen was verschenen.
Kon nu de nabijheid van Jezus op de oude voet gewoon doorgaan? Het leek er wel even op. Bij het samenkomen van de discipelen, bij hun gezamenlijke maaltijden of lopend door de velden en langs het water, overal ontmoetten zij Hem weer.
Maar toen kwam die dag, dat Jezus afscheid nam. In een wolk, zeggen sommige overleveringen. In God zelf opgenomen, zegt de Bijbelkenner, die in het beeld van de wolk het meetrekken van God door de woestijn bij het volk van Israël herkende.
Een gevoel van teleurstelling en eenzaamheid overviel de jongeren rond Jezus. Alles wat zij aan Gods aanwezigheid in deze wereld hadden ervaren, was dat alles voorbij?
De boodschap van Jezus, van de liefde van God voor deze, Zijn schepping was eigenlijk te groot om nu ten onder te gaan. Hij zou verder gaan met zijn mensen, met zijn wereld, ja met Zijn hele schepping. Het Hemelvaartsfeest is het feest, dat God, in Jezus Christus met ons verder gaat. Op Zijn wijze, maar duidelijk verder!
Amen
Lied 663 : 1
(Gezang 234)
Al heeft Hij ons verlaten,
Hij laat ons nooit alleen.
Wat wij in Hem bezaten
is altijd om ons heen
als zonlicht om de bloemen
een moeder om haar kind.
Teveel om op te noemen
zijn wij door Hem bemind.
Gebeden
Tot U, God, die uw Zoon hebt verheerlijkt,
bidden wij om de komst van uw Geest:
voor allen die naar U verlangen, die U zoeken,
voor mensen die in de schaduw staan;
bidden we om uw heilige Geest die ruim en open maakt,
die hen aanblaast en nieuwe wegen laat gaan.
God, voor allen die zich inzetten voor het evangelie,
voor zendelingen en missionarissen, overal;
bidden we om Jezus’ Geest die aan hen uw gezicht laat zien
in al wie zwak en kansloos zijn.
God, voor al degenen wie het geloven moeilijk valt,
maar ook voor wie ons daarin juist voorgaan;
bidden we om de werkzaamheid van uw heilige Geest,
bidden we om mensen van gebed, hier in ons midden.
God, voor ons allen, nu hier biddend bijeen,
en voor hen met wie wij ons verbonden weten;
bidden we om uw heilige Geest die eenheid brengt,
bidden we om groot geduld, om oog voor uw trouw…
Kom, heilige Geest van God, maak ons hart vol
en blaas het vuur van uw liefde in ons aan,
opdat alles nieuw wordt: de wereld, wijzelf
en allen voor wie wij nu tot U gebeden hebben,
door uw Zoon, Jezus Christus, onze Heer.
Amen
Zegenbede
Moge God ons zegenen met ongemak
Bij ongemakkelijke antwoorden, halve waarheden en oppervlakkige verhoudingen zodat we diep vanuit ons hart mogen leven;
Moge God ons zegenen met woede
bij onrechtvaardigheid, onderdrukking en uitbuiting van Gods schepselen zodat we mogen werken aan rechtvaardigheid, vrijheid en vrede;
Moge God ons zegenen met tranen
om te vergieten voor hen die lijden aan pijn, verwerping en honger en oorlog, zodat we onze handen kunnen uitstrekken om hen te troosten en om hun pijn in vreugde te veranderen.
En moge God ons zegenen met genoeg dwaasheid
om te geloven dat we een verschil kunnen maken in de wereld, zodat wij kunnen doen waarvan anderen zeggen
dat het niet gedaan kan worden.
Zo zegene ons God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Amen
Deze overdenking kunt u nalezen en of downloaden via deze link:
Zondagsbrief-Overdenking 16 mei 2021 – Exaudi
Collecte
De collecte is bestemd voor de ondersteuning van de eigen kerk.
Bij voorbaat hartelijk dank.
Uw gift overmaken naar:
Bankrekening NL43 RABO 0373 7412 51
t.n.v. Evangelisch-Lutherse gemeente Zuid-Nederland
Onder vermelding:
Gift voor het Werk van de Kerk
Een goede en gezegende zondag gewenst,
ds. Susanne Freytag en ds. Willem Boon