De teksten van deze overdenking kunt u ook meelezen of downloaden als pdf bestand via deze link:
Overdenking-10-april-2020-GoedeVrijdag.pdf

Geen doodlopende weg!

Goede Vrijdag

Op deze dag, Goede Vrijdag, gedenken we de kruisiging en dood van Jezus Christus. We gaan met Jezus mee op de weg die lijkt de eindigen in de diepste eenzaamheid en duisternis van de godverlatenheid.

De weg van Jezus is doodgelopen op de dood.*Ik herinnerde me opeens het verkeersbord dat ik acht jaar geleden heel toevallig in Florence, in Italië, had gezien op een avondwandeling rond het hotel, waarin ik voor een conferentie verbleef.
Je ziet een verkeersbord dat waarschuwt dat de weg doodloopt met in zwart erop geplakt de vorm van de gestorven Christus erop. Zo hangt Christus aan het kruis van dit verkeersbord.

Ik kan het moeilijk omschrijven maar zo een onverwacht ontdekken van dit verkeersbord doet iets met je. Het bord springt uit zijn rol van gewoon verkeersbord en vertelt opeens een heel ander verhaal.
In het verkeer vertelt dit verkeersbord een verkeersdeelnemer dat deze weg eindigt – letterlijk dood-loopt. Je mag dus geen hoop koesteren dat deze straat ergens naar toe leidt. Het bord is een emotieloze mededeling: Hier gaat het niet verder.

De kruisdood van Christus lijkt op zo een doodlopende weg. Ja en lopen wij niet vaak voorbij aan wat in onze omgeving te zien en te beleven valt? Is dat niet óók een doodlopende weg? – vraagt de kunstenaar ons.
Bij mij ontstond er op dat moment iets van een ontdekkersvreugde: ik (!) heb immers dit bord gezien waaraan menigeen, die niet goed om zich heen kijkt, gewoon aan voorbij loopt.
Nu ging ik goed om me heen kijken en ontdekte nog een tweede bord.
Net zo toevallig als dat ik deze borden zag, was Simon van Cyrene net de stad Jeruzalem binnengekomen. Hij werd uit het niets door de soldaten gedwongen om het kruis van Jezus te dragen. Aan hem moest ik denken bij het zien van dit verkeersbord.


Een man die de zware en grote balk van het ‘inrijden verboden’ bord.
Nu wilde ik toch eens weten of er meer over deze verkeersborden op internet te vinden is. De kunstenaar die deze straat-kunst maakt, is de Franse artist Clet Abraham, die in Florence woont. Het zal u niet verbazen dat hij zich voor zijn straat-kunst voor de rechtbank moest verantwoorden. Sommige steden tolereren zijn werk – zoals Florence – in Rotterdam daarentegen werden in 2017 deze stikkers zo snel mogelijk weer verwijderd.
Deze kunstenaar gaat met zijn straat-kunst juist weg van de kunstwereld en brengt de kunst naar de mensen toe. Hierdoor komt hij in aanvaring met de overheden.
We kunnen hier gemakkelijk de vergelijking doortrekken naar Jezus die met zijn boodschap van liefde en vergeving naar de mensen toe ging en hierdoor in aanvaring kwam met de overheid. Jezus inzet voor de mensen bracht hem aan het kruis.


Het lichaam vastgespijkerd aan het kruis. Dat is de bikkelharde consequentie: De mens doorboort en kruisigt de liefde van God, die God ons in Jezus heeft laten zien.

Dat de weg van Jezus op deze manier doodloopt ligt niet aan God maar aan ons mensen.
In onze waarneming lijkt de dood het einde te zijn van die weg. Maar Gods werkelijkheid reikt verder dan de dood. Maar dan blikken we al vooruit op Pasen.
Wat onbestáánbaar lijkt, gebeurt aan het kruis. Daar sterft niet alleen een mens, maar in deze mens ondergaat ook God zelf onze menselijke dood. Gods liefde tot ons mensen reikt hierdoor tot in de dood en door de dood heen.

In deze tijd horen we vaak over het leed en verdriet dat mensen vanwege de corona-crisis eenzaam moeten sterven. En het is ook verschrikkelijk dat mensen afgezonderd van hun geliefden moeten sterven.
Door de kruisdood van Christus geloof ik, dat, waar we mensen een mens moeten laten gaan, die mens niet alléén gaat maar dat God de enige is, die de mens op die weg door de dood heen nabij kan zijn.

Op deze wijze schenkt de kruisdood van Jezus, die we vandaag gedenken, troost aan wie leven en wie sterven in het vertrouwen dat de opstanding erop volgt.


Lezing:

Psalm 22:
verzen 2-3, 7-9, 12-16

Mijn God, mijn God,
waarom hebt u mij verlaten?
U blijft ver weg en redt mij niet,
ook al schreeuw ik het uit.
‘Mijn God!’ roep ik
overdag, en u antwoordt niet,
’s nachts, en ik vind geen rust.

Maar ik ben een worm en geen mens,
door iedereen versmaad, bij het volk veracht.
Allen die mij zien, bespotten mij,
ze schudden meewarig het hoofd:
‘Wend je tot de HEER! Laat hij je verlossen,
laat hij je bevrijden, hij houdt toch van je?’

Blijf dan niet ver van mij,
want de nood is nabij
en er is niemand die helpt.
Een troep stieren staat om mij heen,
buffels van Basan omsingelen mij,
roofzuchtige, brullende leeuwen
sperren hun muil naar mij open.
Als water ben ik uitgegoten,
mijn gebeente valt uiteen,
mijn hart is als was,
het smelt in mijn lijf.
Mijn kracht is droog als een potscherf,
mijn tong kleeft aan mijn gehemelte,
u legt mij neer in het stof van de dood.


Lezing uit

Lucas: 23: 26,33-47

Toen Jezus werd weggeleid, hielden de soldaten een zekere Simon van Cyrene aan, die net de stad binnenkwam. Ze legden het kruis op zijn rug en lieten het hem achter Jezus aan dragen.

Aangekomen bij de plek die de Schedelplaats heet, werd hij gekruisigd, samen met de twee misdadigers, de een rechts van hem, de ander links. Jezus zei: ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ De soldaten verdeelden zijn kleren onder elkaar door erom te dobbelen. Het volk stond toe te kijken. De leiders hoonden hem en zeiden: ‘Anderen heeft hij gered; laat hij nu zichzelf redden als hij de messias van God is, zijn uitverkorene!’

Ook de soldaten dreven de spot met hem, ze gingen voor hem staan en boden hem zure wijn aan, terwijl ze zeiden: ‘Als je de koning van de Joden bent, red jezelf dan!’ Boven hem was een opschrift aangebracht: ‘Dit is de koning van de Joden’. Een van de gekruisigde misdadigers zei spottend tegen hem: ‘Jij bent toch de messias? Red jezelf dan en ons erbij!’ Maar de ander wees hem terecht met de woorden: ‘Heb jij dan zelfs geen ontzag voor God nu je dezelfde straf ondergaat? Wij hebben onze straf verdiend en worden beloond naar onze daden. Maar die man heeft niets onwettigs gedaan.’ En hij zei: ‘Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt.’ Jezus antwoordde: ‘Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.’

Rond het middaguur werd het donker in het hele land doordat de zon verduisterde. De duisternis hield drie uur aan.
Toen scheurde het voorhangsel van de tempel doormidden. En Jezus riep met luide stem: ‘Vader, in uw handen leg ik mijn geest.’ Toen hij dat gezegd had, blies hij de laatste adem uit.

De centurio zag wat er gebeurd was en loofde God met de woorden: ‘Werkelijk, deze mens was een rechtvaardige!’


Gebed

God
We staan bij uw kruis
met lege handen.
We beseffen dat we u hebben verraden
en dat altijd weer opnieuw doen.

God
We beseffen dat we uw liefde
voor uw mensen
dagelijks kruisigen.

God
we beseffen
dat we uw vergeving nodig hebben.
We beseffen
dat waar het leven doodloopt
we uw troost zoeken.

God
U die afdaalt in de diepste nood van mensen
wees ons nabij
opdat wij telkens weer de kracht vinden
om op te staan,
uw toekomst tegemoet.
Amen.


Deze video is een onderdeel van de DoReLu-samenwerking van Remonstranten, Doopsgezinden en Lutheranen in de Dommelhoefkerk in Eindhoven.

De link naar deze video op YouTube:
https://youtu.be/wgx3Bu4hdzw

De Lutherse gemeente Zuid-Nederland heeft een eigen YouTube-kanaal
waar u meer overdenkingen kunt bekijken:
https://www.youtube.com/channel/UCFdBWisHoL8RQdD_5fqaaGw

Deze link kunt u ook terugvinden op onze website:
www.lutherszuidnederland.nl